Hayat bize, cesaret, azim, güç ve bilgelik ile ayakta kalabilmeyi öğretirken bir yerden sonra da araya duygularımız girer. İşte bu yüzden duygularımızın da yorumunu yapabilmeliyiz. Yaşam bize çekiliş ile değil, içinde zor ve güzel günlerin olduğu bir ömür olarak vadedilmiş olabilir ama en önemli ve belirleyici olan şey bizim seçimimiz olacaktır.
Daha baştan kimilerine altın tepside sunulan ama kimilerine de kendi başınasınız denilerek hayat yolculuğuna başlayan kişilerden her ikisininde mutlulukları ve dertleri çok farklı olacaktır. Hemen büyümeyi istediğimiz çocukluk günlerinden, keşke çocuk kalsaydık dediğimiz günlere gelmişsek eğer, yorgun ve pes etmeye de yakınız demektir.
Hep yapılan hataları konuşarak ya da keşke yeni bir başlangıç yapabilseydim düşüncesi arasında geçen zaman üretim değil, tüketim zamanıdır.
Hayatta nadiren yeni bir başlangıç yapacak kadar kendimizi güçlü hissederiz. Bazen pişmanlık duymadan diğer her şeyi geride bırakacak yeni bir seçim yapma şansımız olur. Bunun farkında olmak ya da bize farkettirecek birilerinin olması da bizim için bir altın tepsi olabilir.
Hayatımızı mutlu olduğumuz zamanlarda değil mutsuz olduğumuz zamanlarda sorgulamaya başlarız. Denizi görmezden gelirsek sahile yazılan yazının ömrü, dalganın geldiğini ana kadardır. O yüzden hayattaki en büyük birikimimiz maddi ve madde olmayan, sevgiye dayanan bir öğreti olacaktır.
Sevgi bu hayattaki en büyük eşitsizliktir ve sevginin karşısında hiçbir şey eşit değildir. Keşke çocuk olsaydık dediğimiz günler ise bizi sevgiyle koruyanlara olan özlemimizden başka bir şey değildir. O yüzden umut ettiğiniz ve dilekte bulunduğuz her ana sizi sevenleri de katın.
Mutlu yıllar.
19/12/22 20:10
Taşkın Sarıkaya
biz bugün yaşanmışlıklarımızı yaşıyoruz 